ေရႊႊဝါေရာင္ ဥဒါန္း (သစ္ေကာင္းအိမ္)

သာသနာေတာ္ေတာင္ ေသြးစြန္းခဲ့ရ
ေဟာ့ဒီ ကာလဟက္တက္ႀကီးထဲ
အလြမ္းကိုလည္း တကြ်န္းပို့ထားရေပါ့
ေမာင့္ဂူစတီနာ။

မီးသျဂိုလ္စက္တလံုးလို
ကိုယ့္ကိိုယ္ကို ေလာင္ကြ်မ္းၾက
ပက္ပက္စက္ေလာင္ကြ်မ္းၾက။

ဒါ နွင္းဆီေရာင္အလွတရားလား..
စုန္းမအိုရဲ့ ျမည္တြန္ေတာက္တီးသံေတြလား..
ဒါမွမဟုတ္ ေသြးန႔ံရတဲ့ ပင္လယ္လား..။

ငါတို႔ ေရနန္းယာဥ္သာ သေဘၤာကို မေမွ်ာ္နဲ့့..
ငါတို႔ ေကာင္းဘိြဳင္ျကီး ဂြ်န္ဝိန္းကို မေမွ်ာ္နဲ့..
ဝါးလံုးေဆြးနဲ့့ အလံေထာင္လို႔

မိစၧာက ဟားတိုက္ရယ္ေနရဲ့။
ငါတို႔ဖိနပ္သာ ငါတို႔ ေသနတ္ ျဖစ္တယ္။

ေသြးေႀကြးဆိုတာ
ေဆြးေႏြးဖို႔ မရိွေတာ့ပါ။

သစ္ေကာင္းအိမ္
(၁၁၊ ၁ဝ၊ ဝ၇)

တံုဏိွဘာေဝ နိုင္ငံမွာ (In the quiet Land) (ေဒၚေအာင္္္ဆန္းစုျကည္)

ဒီ တံုဏိွဘာေဝနိုင္ငံမွာ..
ဒင္းတို့ ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားနိုင္တဲ့
လို့်ဝွက္ခ်က္ေတြကို
တစံုတေယာက္က နားေထာင္ေနတယ္ဆိုတာ
ဘယ္သူမွ ေျပာမျပနိုင္ဘူး။

သတင္းေတြကို
ဒီနိုင္ငံရဲ့ ေသြးေတြနဲ့ ေပးေခ်၊
အာဏာရွင္ေတြရဲ့ အားနည္းခ်က္ကိုေတာင္
ဘယ္သူမွ မေျပာရဲၾကဘူး။

ဒီတံုဏိွဘာေဝ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ
ဘယ္သူမွ မရယ္ေမာဝံ့ျကသလို
က်ယ္က်ယ္ျပန့္ျပန့္လည္း မေတြးဝံ့ၾကဘူး။

ဒီ တံုဏိွဘာေဝ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ
ရယ္ေမာမႈေတြကို
လူအုပ္ၾကီးရဲ့ ဆိတ္ျငိမ္မႈထဲမွာ
ေတြ႔ျမင္နိုင္ျကပါရဲ့။

ဒီတံုဏိွဘာေဝနိုင္ငံမွာ
သူတို့ကို ေခၚေဆာင္သြားမယ့္
စစ္သားေတြလာေနတာေတာင္
ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ်
ေျပာမျပနိုင္ေပဘူး။

တရုတ္ေတြက
လမ္းေတြကို လိုခ်င္တယ္....
ျပင္သစ္ေတြကေတာ့
ေလာင္စာဆီကို လိုခ်င္တယ္..
ထိုင္္္းေတြက
သစ္ေတြကို ယူတယ္...
နအဖ ကေတာ့
အျမတ္အစြန္းေတြကို ယူတယ္ေလ...။

ဒီ တံုဏိွဘာေဝနိုင္ငံမွာေလ..
ေဟာ့ဒီ တံုဏိွဘာေဝနိုင္ငံမွာေလ..
လူသတ္သမားေတြေျကာင့္
ေတမိဇာတ္ ခင္းေနရတာ...
စိုးရိမ္မႈေတြ ဖံုးလႊမ္းေနတာကို
မၾကားသိနိုင္ေပဘူး။

ဒါေပမဲ့
ဘယ္လိုပဲ အင္အားသံုးသံုး
လြပ္လပ္မႈအသံကိုေတာ့
လူညာေတြ လိမ္လို႔ မရသလို
ဘယ္လိုအသံမ်ဳိးနဲ႔မွလည္း
မဖံုးလႊမ္းနို္င္ေပဘူး...။

ေဒၚေအာင္္္ဆန္းစုျကည္

(အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားခဲ့)

(ျမန္မာျပန္..ေဖသက္နီ)

အကယ္၍............(ဘာသာျပန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္)

မင္းရဲ့ အမွန္စကားေတြကို
လူလိမ္ လူညစ္ေတြက
လွည့္စား ေျပာင္းလဲျပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာ
တည္ျငိမ္စြာနဲ႔ နာၾကားနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..

ဒါမွမဟုတ္
မင္းဘဝ တခုလံုးေပးျပီး
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ အရာရာကို
ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရျပီးတဲ့ေနာက္မွာ
အင္မတန္မွ ေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ့
ျပန္လည္ တည္ေဆာက္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ..

အကယ္၍
မင္းနိုင္ခဲ့သမွ်ေတြ အားလံုးဟာ
ေျကြတလွည္ ့ၾကက္တစ္ခုန္ပမာ
တလွည့္တခါတည္းနဲ့ ဆံုးရံႈးသြားခဲ့ရင္ ..
ျပီးေတာ့
အစကေန ျပန္စနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..
ျပီးေတာ့တစ္ခါ
ဆိုးလွတဲ့ ျကမၼာရယ္လို့
ဘယ္ေသာခါမွ ညည္းညူမေနဘူးဆိုရင္ ..

အကယ္၍
သူမ်ားတကာ လုပ္ျပီးသြားၾကလို့ အခိ်န္အေတာ္ၾကာမွ
မင္းအလွည့္ ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ့ပဲ
အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ဇဲြသတၲိရိွရိွ ဆက္ျကိုးစားနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..
အဲဒီလိုပဲ
မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလဲြလို႔
ဘာဆိုဘာမွ မရိွေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္ဓာတ္အင္အားကို
ခိုင္မာစြာနဲ့ပဲ ဆက္လက္ ဆုပ္ကိုင္ထားနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..

အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့ အခိ်န္ကို ေစာင့္နိုင္ျပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္း ေနနိုင္မယ္ဆိုရင္..
ဒါမွမဟုတ္
မင္းရဲ့အေၾကာင္း
မဟုတ္တရား မုသားစကား ျကားရတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ့
မတံု႔ျပန္ဘူးဆိုရင္ ..

ဒါမွမဟုတ္
မင္းကို လူတကာက ဝိုင္းဝန္း မုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းဟာ အမုန္းေတြ ျပန္မပြားဘူးဆိုရင္..
ျပိီးေတာ့
မင္းကိုယ္မင္း လူေတာ္တေယာက္ရယ္လို့ မျမင္ဘဲ
ပညာရိွ စကားေတြလည္း မေျပာဘူးဆိုရင္ ..

အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ
မင္းအေပၚ မလြႊမ္းမိုးေစဘဲ စိတ္ကူးနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..
အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ သက္သက္သာ မျဖစ္ေစဘဲ ေတြးေခၚနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..

အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မႈသုခနဲ့ ဆံုးရံႈးမႈ ဒုကၡေတြကို ျကံုေေတြ႔ရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံတရားေတြပါလား ရယ္လို့
ခံယူထားနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..

အကယ္၍
လူေတြနဲ့ ထိေတြ႔ေျပာဆို ဆက္ဆံရတဲ့အခါ
ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..
ဒါမွမဟုတ္
မင္းဧကရာဇ္ေတြနဲ့ အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္
မာန္မာန ေသြးကျကြဘူးဆိုရင္ ..

အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ၊ မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကို သိပ္ျပီး နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္နိုင္ေစရင္ ..

အကယ္၍
လူတိုင္းကို တန္ဖိုးထား ေလးစားရေပမယ့္
စဲြလမ္းမႈ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္ ..

အကယ္၍
တိုေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္နိူင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸာယ္ရိွလွတဲ့ စကၠန့္ေျခာက္ဆယ္အျဖစ္
အသံုးခ်နိုင္မယ္ဆိုရင္ ..

ငါ့သားေရ ..
မင္းဟာ
အရာရာရိွတဲ့၊ အရာရာျဖစ္တဲ့
ကမၻာၾကီးကို ဆုတ္ကိုင္လို့
အရာရာ ဘာမဆို မင္းစြမ္းနိုင္ျပီေပါ့ ..
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း
ေယာကၤ်ားေကာင္း တေယာက္ပဲေပါ့ ..

Rudyard Kipling

ဘာသာျပန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္

မိခင္၏ ေနွာင္ႀကိဳးကို ေျဖပါအံ့ (ေအာင္ဆန္းစုၾကည္)

သည္းစြာေသာအနာကို ကုစားပါအံ့
သမီး၏ လုံးလဝီရီယျဖင့္ နာလန္ထူပါေစအံ့...

ေမြးေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာ
ထိုသူတို့အား
သိနားလည္ေအာင္ ဆဲြေဆာင္နိုင္စြမ္းကို
သမီးအားေပးပါေလ...

ေတြ႔ရအံ့ေသာ ေဘးရန္တို႔ကို
သမီးထီမည္မဟုတ္...

တဘဝတြင္ တခါသာေသရသည္ျဖစ္၍
အဘယ္နည္းနွင့္ေသရသည္ျဖစ္ေစ
သမီး၌မထူးျခား...

သမီး၏ စိတ္ကူးတို႔သည္
အကယ္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာအခိ်န္တြင္
အသင္တို့သည္လည္း ေပ်ာ္ျမူးၾကရမည္...

အျခားအျခားေသာ သူတို့၏
ရႈတ္ခ်ျခင္း
ကဲ့ရဲ့ျခင္း
မုန္းတီးရြံရွာျခင္း
နာမည္ဖ်က္ျခင္းတို႔ကို
သမီး အလ်ဥ္း ဂရုမျပဳ.

မိခင္ထံမွွ ဒါမွငါ့သမီး ဟူေသာ
က်ဳးရင့္သံကိုသာ ေတာင့္တပါ၏...

ေလာကတြင္ မိခင္၏ေက်းဇူးကို
အသိတတ္ဆံုးသမီး ျဖစ္ရပါလို၏။ ။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္

သစၥာ(မင္းကိုနိုင္)

အမ်ဳိးသားေရးအတြက္
အသက္ေပးသြားေသာ ရဲေဘာ္မ်ားအား
တိုင္တည္သစၥာျပဳပါ၏။

မျပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြ်နု္ပ္၏ေသြး မနီေသးလွ်င္
အသင္တို ့ေသြးပက္ျဖန္းေပး၍
ရဲေဆးတင္ေပးၾကပါေလ။

မျပီးျပတ္ေသးေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြ်နု္ပ္ဝိညာဥ္ ေၾကာက္စိတ္ဝင္၍
မခ်င့္မရဲ သတၲိနည္းလွ်င္
သင္တို ့ဝိညာဥ္ပူးကပ္ဝင္၍
ကြ်နု္ပ္အားထိန္းခ်ဳပ္သြားပါေလ။

မျပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးတြင္
ကြ်နု္ပ္သည္ကား အမ်ဳိးဂုဏ္ေမာက္ သစၥာေဖာက္ဟု
မေထာက္မညွာျပဳမိပါလွ်င္
အသင္တို ့၏မညြတ္ေျပာင္းေသာ
ခြပ္ေဒါင္းလက္ျဖင့္
ဝိုင္းညွပ္အျပစ္ေပးၾကပါေလ။

မျပီးျပတ္ေသး ေတာ္လွန္ေရးအတြက္
ကြ်နု္ပ္အသက္လမ္းတဝက္မွ ေပးဆပ္ရလည္း
လူဘံုလမ္းခဲြ ဝမ္းမနည္းဘဲ
တာဝန္တရပ္ေက်ျပြန္မွတ္၍
ထပ္ဆင့္ေပ်ာ္ဝင္ ကြ်နု္ပ္ဝိညာဥ္သည္
ေဒါင္းအလံကိုဆဲြ ေလတြင္ဝဲ၍
သင္တို ့ရိွရာ ကြ်နု္ပ္လာမည္
ရင္ဖြင့္ ႀကိဳၾကပါေလ။

မင္းကိုနိုင္

ၾကယ္ေၾကြသတို႔သား (မင္းကိုနိုင္)

သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ ယံုၾကည္ရာကို
ရင္ေသြးလိုလည္း ေမြးခဲ့တယ္။

သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ ဒဏ္ရာေတြကို
ဆီမီးလိုလည္း ထြန္းခဲ့တယ္။

သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ ကိုယ့္အနာ
ကိုယ့္လွ်ာနဲ့ ျပန္သပ္
ရွင္တတ္ခဲ့ျပီးျပီပဲ။

သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ကိုယ့္အေရျပား ကိုယ္လႊာ
ကိုယ့္အရိုးကို အပ္လိုေသြး
ကိုယ့္ဝတ္စံု ကိုယ္ခု်ပ္လို့
က်က်နန လွခဲ့ျပီးျပီပဲ။

သူငယ္ခ်င္း
သြားနွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ၾကယ္အစင္းစင္း ေျကြတဲ့
ေဟာဒီကမၻာေျမရဲ့ အနာတရေတြကို
စြမ္းသမွ် ကုစားဖို့
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။

သြားနွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေနအစင္းစင္းပူတဲ့
ကမၻာေျမရဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို
လက္ဖဝါးေတြနဲ့ ကာကြယ္ဖို့
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။

သြားနွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ကမၻာေျမရဲ့ ေၾကကဲြျခင္းဓာတ္ျပားထဲ
မင္းရဲ့ ကဗ်ာေတြ
မာတိကာစီဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။

သြားနွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေက်ာင္းနံရံတဝိုက္
ေဒါင္းအလံ ျပန္စိုက္တဲ့တစ္ေန့
ငါတို႔ .......... ။

မင္းကိုနိုင္
(၂ဝဝ၇ ျသဂုတ္လ ၇ရက္ေန့က တာရာမင္းေဝရဲ့ ဈာပနမွာ
၈၈ မို်းဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္စား မင္းကိုနိုင္ ေရးဖဲြ့ ရြတ္ဆိုတဲ့ကဗ်ာ)

ဥဒါန္း ( ေရႊဘုန္းလ ူ)

ျပာ၀င္းဝိုးဝါးတဲ့
ေဆာင္းနွင္းမ်ားကသာ
သမိုင္းရဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္မယ္ဆိုရင္
တလိမ့္လိမ့္ ခယြင္းတဲ့
ေသြးနွင္းစက္ေတြ
တို ့ေျမမွာမိႈင္းမိႈင္းေဝေရာ့မယ္။

ေသသူရဲ့ အရိုးေတြက
ရွင္သူကို ဘာလုပ္ရ မယ္လို ့
အံ့ခီ်းဖြဖြ ရည္ညႊန္းၾကတာ
သမိုင္းလို ့ဆိုရမယ္။

ရာဇဝင္ဆိုးရဲ့
အရိုးတြန္သံ
ဘယ္သူ႔ထံပါး
သယ္ေဆာင္သြားမလဲ နွင္းတို ့ရယ္။

ဒီဘက္ ကမၻာေခတ္ရဲ ့
ရဲရင့္တဲ့ သမိုင္းေျကာင္းဟာ
တို ့ျပည္က ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြဆီမွာ ရိွိတယ္။

သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အေမကို
သူ ့ေအာက္က ေျမက
'ေမေမ' လို ့ တိုးတိုးေလးေခၚေနတယ္
ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ။

ဇာဘုရင္ရဲ့ စနစ္ဆိုးေျကာင့္
ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ရတဲ့
ရုရွားမေလးဟာ
အိပ္ရာထဲမွာ ငိုေနတယ္၊

ေနဝင္းရဲ့ စနစ္ေၾကာင့္
သူပုန္ျဖစ္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ
လမ္းမေပၚမွာ တိုက္ပဲြဝင္ေနတယ္။

ဒီေန ့ပဲြဟာ
ရံွုးရံွုး နိုင္နိုင္
ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းသာ အဓိက ဆိုတဲ့ ပဲြမဟုတ္ဘူး

သူေသကိုယ္ေသ အျပိဳင္ႏႊဲ
ဝိညာဥ္ခ်င္း ရိုက္ခဲြတဲ့ ပဲြ ျဖစ္တယ္။

'ေဟ့ ျကိုးစင္'
ငါ ရင္ေကာ့ျပီး လာခဲ့မယ္။

ေရႊဘုန္းလူ